Ημέρες μνήμης, αλλά και στοχασμού.
Σαν σήμερα, η Έδεσσα ελευθερώθηκε.
Την Παρασκευή γιόρτασε την απελευθέρωσή της η Νάουσα.
Σήμερα — ποιος θα ελευθερώσει την Ελλάδα;
Μα ο αγώνας για αληθινή ελευθερία δεν τελείωσε τότε.
Σήμερα, η Πατρίδα βιώνει μια νέα μορφή κατοχής — οικονομική, ψηφιακή, πολιτισμική.
Η κυβέρνηση που επικαλείται την πρόοδο, υποτάσσει τον λαό στα συμφέροντα των λίγων, των καρτέλ και των διεθνών κέντρων.
Εκεί όπου άλλοτε οι κατακτητές επέβαλλαν τη βία των όπλων, τώρα επιβάλλουν τη βία των νόμων, των «μεταρρυθμίσεων» και των ψηφιακών δεσμών.
Οι ίδιοι που καταργούν τις αξίες, εξευτελίζουν την εργασία, φυλακίζουν τη συνείδηση και διαγράφουν την Πίστη, τολμούν να μιλούν για “ελευθερία” και “ανεξαρτησία”.
Μα ελευθερία χωρίς Θεό,
χωρίς θυσία,
χωρίς δικαιοσύνη. και Πατρίδα δεν υπάρχει.
Καταργούν αξίες, περιφρονούν την Πίστη, και σιωπούν μπροστά στη βλασφημία και την προσβολή του Ιερού.
«1.000.000 φορές θα έκανα τα ίδια στην Πινακοθήκη»
Η στάση μου απέναντι στην προσβολή της Παναγίας στην Εθνική Πινακοθήκη δεν ήταν πράξη αντίδρασης — ήταν πράξη Πίστης και αξιοπρέπειας.
Και το επαναλαμβάνω:
«Ένα εκατομμύριο φορές θα έκανα τα ίδια.
Μου βασανίζει την καρδιά και το μυαλό το πόσο πολύ έχουμε χάσει ό,τι ιερό και όσιο μας κρατούσε όρθιους».
Αυτή η φωνή δεν είναι ατομική, είναι φωνή της Μακεδονίας.
Φωνή που ξεκινά από τη Νάουσα, την Έδεσσα, τη Θεσσαλονίκη, το Διδυμότειχο— και φτάνει ως την Κρήτη, τη Κέρκυρα, το Καστελόριζο και τη Χιό ...ως την τελευταία γωνιά της Ελλάδας.
Γιατί η Μακεδονία ήταν πάντα πρώτη στην Αντίσταση και τελευταία στην Υποταγή.
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ, γέννημα αυτής της μακεδονικής γης, συνεχίζει τον ίδιο αγώνα.
Για την Πίστη, για την Πατρίδα, για την Αλήθεια.
Κόντρα στη σιωπή, στην απάθεια και στον εκφυλισμό.
Από την απελευθέρωση της Μακεδονίας τότε,
στην αφύπνιση της Ελλάδας σήμερα.
Για να ξαναβρούμε το φως, τη ψυχή και την αξιοπρέπειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου