ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΜΕΛΑ ΕΩΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ... ΔΥΟ ΠΛΗΓΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΑΤΩΝΟΥΝ...

12 Οκτωβρίου 1944, οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα.

Φεύγουν νύχτα, αφήνοντας πίσω στάχτη, πείνα και αίμα.

Έναν λαό εξαντλημένο, μα όρθιο.

38.960 εκτελεσμένοι.

600.000 νεκροί από την πείνα.

Φωτιά και καταστροφή, μία ακόμη φορά το τίμημα της ελευθερίας.

Όμως ο λαός δεν λύγισε στον κατακτητή.

13 Οκτωβρίου 1904

Ένα παλικάρι, ο Παύλος Μελάς δίνει τη ζωή του για τη Μακεδονία.

Για να μείνει Ελληνική.

Δύο ημερομηνίες, μία Ελλάδα.

Η Ελλάδα της θυσίας και της αξιοπρέπειας.

Όχι της υποτέλειας. Ούτε της λήθης.

Κι όμως σήμερα, οι κυβερνήσεις της υποταγής ΞΕΧΝΟΥΝ.

Ξεχνούν το κατοχικό δάνειο, αλλά πληρώνουν «μνημόνια» και «ευρωπαϊκές υποχρεώσεις».

Ξεχνούν το αίμα των ηρώων, αλλά δηλώνουν υποταγή στην προδοτική «Συμφωνία των Πρεσπών» και στις «σχέσεις καλής γειτονίας».

Ξεχνούν τη φτώχεια του λαού αλλά χαρίζουν δισεκατομμύρια στους ισχυρούς, στις μίζες και στη διαπλοκή.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ απαιτεί να εγγραφούν στον κρατικό προϋπολογισμό οι γερμανικές αποζημιώσεις και να διεκδικηθεί μέχρι τέλους το κατοχικό δάνειο.

Δεν είναι ζήτημα εκδίκησης•είναι ζήτημα τιμής, δικαιοσύνης και εθνικής αξιοπρέπειας.

ΔΕΝ ξεχνάμε!

ΔΕΝ σιωπούμε!

ΔΕΝ σκύβουμε το κεφάλι!

Ο Ελληνικός λαός ποτέ δεν λύγισε.

Και ΔΕΝ θα λυγίσει!

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ - 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1904

ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ - 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944

ΜΝΗΜΗ!

ΤΙΜΗ!

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ!

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ