Η «πράσινη επανάσταση» των ηλεκτρικών αυτοκινήτων αποδεικνύεται τελικά… φούσκα με καλώδιο. Οι κυβερνήσεις που μέχρι χθες υπόσχονταν «τέλος στα καυσαέρια», αρχίζουν τώρα να τραβούν χειρόφρενο μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα, την οποία ούτε οι επιδοτήσεις ούτε τα συνθήματα μπορούν να προσπεράσουν.
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, ο Καναδάς, η Βρετανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνουν πίσω στους φιλόδοξους στόχους τους. Οι γραφειοκράτες που ήθελαν να “σώσουν τον πλανήτη” με ηλεκτρικά SUV και φόρους, συνειδητοποιούν επιτέλους ότι η πραγματικότητα δεν φορτίζεται με ιδεολογικές μπαταρίες.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες φωνάζουν: η αγορά δεν τραβάει.
Οι μπαταρίες είναι πανάκριβες, οι σταθμοί φόρτισης ανεπαρκείς, και ο απλός πολίτης προτιμά ένα αξιόπιστο μεταχειρισμένο βενζινοκίνητο από ένα καινούργιο ηλεκτρικό που χρειάζεται πρίζα..
«Τα ηλεκτρικά οχήματα δεν είναι smartphones», γράφει εύστοχα η Wall Street Journal. Δεν μπορείς να αλλάξεις ολόκληρη τη βιομηχανία και τον τρόπο ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων με ένα διάταγμα και λίγη “πράσινη προπαγάνδα”.
Στην Ευρώπη, ο στόχος για μηδενικές εκπομπές το 2035 αρχίζει να μοιάζει με ανέκδοτο. Η ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια και οι αντιδράσεις των πολιτών φέρνουν τα πάνω κάτω.
Κανείς δεν θέλει να πληρώνει χρυσάφι για να οδηγά ένα αμάξι που κάνει μισή μέρα να φορτίσει και το χειμώνα χάνει τη μισή του αυτονομία.
Η «πράσινη μετάβαση» δείχνει να σκοντάφτει στην ίδια της την υπερβολή. Οι κυβερνήσεις που έσπρωχναν με ζήλο το αφήγημα της “καθαρής κινητικότητας” αρχίζουν τώρα να ψάχνουν διέξοδο με πιο «ρεαλιστικές» λύσεις, όπως τα υβριδικά και τα εναλλακτικά καύσιμα.
Ίσως τελικά, πριν σώσουμε τον πλανήτη, πρέπει να μάθουμε να μην καταστρέφουμε την κοινή λογική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου