Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ένας άνθρωπος που έθεσε τα θεμέλια του ελληνικού κράτους όχι με λόγια, αλλά με αυτοθυσία, πνευματικό μεγαλείο και βαθιά πίστη.
Η αποστολή τουΌταν ο Καποδίστριας ανέλαβε το 1828, η Ελλάδα ήταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας:
χωρίς θεσμούς, χωρίς οικονομία, χωρίς ενιαία διοίκηση.
Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια:
ίδρυσε τη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη και τη δημόσια εκπαίδευση,
έκοψε το πρώτο ελληνικό νόμισμα («φοίνικα»),
οργάνωσε τον στρατό και το ναυτικό,
και επανέφερε την έννοια της έννομης τάξης σε μια χώρα που βρισκόταν στο χάος.
Δεν κυβέρνησε με ιδιοτέλεια, αλλά με πνεύμα διακονίας. Ήταν αληθινός λειτουργός του Θεού και της Πατρίδας, όχι πολιτικός με τη σύγχρονη έννοια.
Ο πνευματικός του χαρακτήραςΟ Καποδίστριας ήταν βαθιά ορθόδοξος, άνθρωπος προσευχής και ταπείνωσης.
Δεν έβλεπε την πολιτική ως πεδίο εξουσίας, αλλά ως διακόνημα αγάπης προς τον άνθρωπο.
Γι’ αυτό και αρνήθηκε μισθό, ζούσε με απλότητα και μοίραζε τα δικά του χρήματα στους φτωχούς και στα ορφανά του πολέμου.
Ο Καποδίστριας πίστευε βαθιά πως μόνο η αρετή και η δικαιοσύνη μπορούν να στηρίξουν την ευδαιμονία ενός έθνους.
Ήξερε πως η ελευθερία χωρίς ηθική και πίστη δεν έχει ρίζες και αυτή η πεποίθηση υπήρξε ο άξονας όλης της ζωής και της διακονίας του.
Το μαρτύριό του
Η δολοφονία του στο Ναύπλιο το 1831 δεν ήταν απλώς το τέλος ενός ανθρώπου, ήταν η θυσία ενός αγίου πολιτικού που πλήρωσε με τη ζωή του την καθαρότητά του και την απόφασή του να μην υποκύψει σε φατριασμούς και ιδιοτελείς συμφωνίες.
Όπως σωστά ειπώθηκε:
«Η θυσία του έγινε το θεμέλιο ενός ολόκληρου έθνους.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου