Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2025

Η Νιγηρία ζει μια ανείπωτη τραγωδία. Η κατάσταση δεν είναι πλέον «ανησυχητική», είναι καθαρή γενοκτονία πίστης.


Η Νιγηρία ζει μια ανείπωτη τραγωδία. Οι χριστιανικές κοινότητες σε ολόκληρη τη χώρα δέχονται συνεχείς, απάνθρωπες επιθέσεις: εκτελέσεις, απαγωγές, λεηλασίες και εμπρησμούς εκκλησιών. Η κατάσταση δεν είναι πλέον «ανησυχητική», είναι καθαρή γενοκτονία πίστης.

Ο οργανισμός International Society for Civil Liberties and Rule of Law αναφέρει ότι πάνω από 52.250 χριστιανοί έχουν σφαγιαστεί από το 2009 έως το 2023, ενώ χιλιάδες εκκλησίες έχουν καταστραφεί.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2019-2023), τουλάχιστον 17.000 χριστιανοί έχασαν τη ζωή τους σε επιθέσεις αποκλειστικά λόγω της πίστης τους στον Χριστό.

Το 2025 μόνο, μέσα στους πρώτους επτά μήνες, πάνω από 7.000 δολοφονίες και 7.800 απαγωγές έχουν ήδη καταγραφεί.


Οι Πληγείσες Περιοχές
Η λεγόμενη Μεσαία Ζώνη της Νιγηρίας (τα κρατίδια Benue, Plateau και Kaduna) έχει μετατραπεί σε γη αίματος και μαρτυρίου, όπου ο χριστιανικός πληθυσμός εξοντώνεται σταδιακά.
Οι σφαγές φέρουν την υπογραφή:
των ένοπλων ομάδων Φουλάνι (Fulani herdsmen),
των τζιχαντιστικών οργανώσεων Boko Haram και ISWAP,
που επιδιώκουν να εκριζώσουν κάθε παρουσία χριστιανών από ολόκληρες περιοχές.
Πίσω από το προσωπείο των «εθνοτικών» ή «οικολογικών» συγκρούσεων κρύβεται ένας συστηματικός διωγμός της Πίστης, ένας ανελέητος πνευματικός πόλεμος ενάντια στο Όνομα του Χριστού.
Η Ευθύνη της Ανθρωπότητας
Ενώ η διεθνής κοινότητα σιωπά ή αρκείται σε τυπικές ανακοινώσεις, ο σταυρός της Νιγηρίας στέκεται ως ντροπή για κάθε κοινωνία που ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Εκκλησία καλείται να υψώσει τη φωνή της με παρρησία, να καταγγείλει την αδικία και να υπερασπιστεί έμπρακτα τα τέκνα της που μαρτυρούν για το Όνομα του Χριστού.
Οι θεσμοί, οι κυβερνήσεις, και οι οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αναγνωρίσουν επίσημα τη γενοκτονία των χριστιανών και να απαιτήσουν λογοδοσία για τα εγκλήματα αυτά.
Το αίμα των Νιγηριανών χριστιανών φωνάζει, όπως άλλοτε του Άβελ:
«Ἕως πότε, ὁ Δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;»
(Ἀποκ. 6:10)

Η αδιαφορία είναι συνενοχή.
Η προσευχή, η δράση και η μαρτυρία είναι το ελάχιστο χρέος κάθε πιστού.
Η Νιγηρία δεν χρειάζεται οίκτο , χρειάζεται αλληλεγγύη, πίστη και φωνή.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου